نشانه شناسی از جمله روش‌های جدید نقد برای تحلیل شاخه‌های مختلف هنر از جمله عکاسی است که در آن برای رسیدن به خوانشی از معنای نهایی متن، هر یک از عناصر سازنده متن به عنوان یک لایه معنایی در نظر گرفته شده و در هم‌نشینی با سایر عناصر متن تحلیل می‌شود. بدین ترتیب عناصر و نشانه‌ها در یک تصویر معنای خویش را به شکل صوری از رابطه هم‌نشینی، جانشینی و تقابل‌های دوگانه می‌گیرند و نه از روابط ذاتی دال و مدلول.
در مقاله حاضر نیز با استفاده از آموزه‌های نشانه شناسی اروپایی به ویژه با اتکا به آرا سوسور و بارت، یکی از عکس های مارگارت بورک– وایت مورد نقد قرار گرفته است. خانم بورک- وایت یکی از عکاسان مهم خبری و مطبوعاتی در قرن بیستم است که در اینجا عکس دقیق و هوشمندانه وی از سیل زدگان کنتاکی با روش نشانه‌شناسی لایه‌ای بررسی شده است و در نهایت، روابط پیدا و پنهانی که میان نشانه‌های نوشتاری و تصویری و فرهنگی درون اثر وجود دارد و باعث ایجاد معنا می‌شود، افشا و به خواننده ارایه شده است.
)