امروزه در محیطهای شهری با گذراندن بیشتر اوقات زندگی در داخل ساختمانها، شکاف عمیقی با نحوه زندگی گذشته به وجود آمده است. در گذشته بچهها میتوانستند بدون هیچ محدودیت و نظارتی بازیکنند، به جستجو بپردازند و با طبیعت ارتباط متقابلی داشته باشند. زندگی کودکان امروز بیشتر ساختارمند و تحت نظارت است که فرصت کمی برای بازی آزاد، یادگیری و اکتشاف به آنها میدهد؛ زیرا محدوده بازی آنها بسیار کوچک شده است. این مقاله به اهمیت طبیعت در زندگی کودکان میپردازد تا ضرورت بازگرداندن این محیطها به زندگی کودکان بیشتر درک شود