سفر به هندوستان، کشور رنگها، داستانهای اساطیری و طوطیان شکرشکن یک رویاست.
سرزمین هزار دین و آیین، خدایان زمینی در کنار ادیان آسمانی....
سرزمین تضادها... فقر و غنا، کویر و جنگل، خداپرست و بتپرست، سرزمین شهرهای پرجمعیت، مملو از آلودگی، ازدحام، مردمانی قانع، فارغ از تعلقات دنیوی با آیینهای بسیار.
تجربهای تکرار ناشدنی از صحنههای منحصر به فرد که در پی لحظه لحظه نزدیکتر شدن به منظر مردمی این سرزمین، رضایت در عمق چشمان همسفران دیده میشد.
سرزمینی که در عین غریبگی و تضاد با عادات ما، به دلیل پیوستگیهای فرهنگی و تاریخی، آشنا بود. آنجا که شعری پارسی تزیینکننده بنایی تاریخی بود، واژههای بسیاری از زبان پارسی که در زبان هندی رایج بود و نام شهرها و خیابانها.
برگزاری 5 سفر خارجی برای کمیته سفرهای پژوهشی منظر تجربهای عمیقتر فراهم کرد تا سفر به هندوستان را به دقت برنامهریزی و اجرا کند. شناخت تمدن شبه قاره هند به واسطه برخورداری از تمدن کهن چند هزار ساله رود سند و تعاملات بسیار با سرزمین ایران از مهمترین دلایل سفر به هند بود. بازدید از شهرهای دهلی، آگرا، جیپور، شاندیگار، اجمیر، ادیپور، پوشکار، احمدآباد، بمبی، اورنگآباد، بنارس و لاکنو در طول 23 روز با هواپیما، اتوبوس و قطار، تجربه جدیدی از مشق زندگی جمعی و دیدارهای پژوهشی از فرهنگ و تمدن دیگران را پیش روی همسفران قرار داد..