از گردشگری خوراک تا گردشگری خلاق و پایدار خوراک و آشپزی مورد مطالعه: پیاده ‏راه خوراک سی تیر تهران

نوع مقاله : مقالۀ پژوهشی

نویسنده

استادیار پژوهشکدۀ توسعۀ تکنولوژی جهاد دانشگاهی (ACECR)، تهران، ایران.

چکیده

توأمان گردشگری و خوراک، قدمتی به اندازۀ گردشگری و خوراک دارد؛ اما امروزه نظامات این دوقلوهای به هم چسبیده چنان توسعه یافته است که می‏توانند با محوریت خلاقیت، فرهنگ و هنر محلی و بومی، شکوفایی و رفاه اجتماعی و اقتصادی جوامع و مقاصد را تضمین کرده و مخاطرات زیست‏محیطی را هم کنترل کنند. چنین توسعۀ پایداری در گروی نوآوری و اتخاذ رویکردهای خلاقانه در حل مسائل مدنی است. پیاده‏راه خوراک، گرچه در دید نخست تنها فضایی برای یک گردشگری آرام و پرسه‏زنی (شکم‌گردی) به نظر می‏رسد، ولی چنانچه مدیران و برنامه‏ریزان شهری بتوانند در پارادایم گردشگری خلاق، صنایع خلاق مرتبط و هم‌راستا با آن را حمایت و تقویت کنند، می‏توان امید داشت که جامعۀ محلی بزرگ‏تری، زیست‏پذیری بهتری پیدا کرده و سطح رفاه آن ارتقا یابد.
در این پژوهش، برای سؤال اصلی «چه نوع فعالیت‏هایی باید در پیاده‏راه خیابان سی‏تیر تهران انجام شود تا به عنوان جاذبۀ گردشگری خلاق خوراک و آشپزی، پایدار باشد؟» با روش تحقیق کیفی و با انجام مطالعات کتابخانه‏ای، مشاهده، مصاحبه و برگزاری پنل خبرگان، انجام 77 فعالیت به عنوان پاسخ ارائه شده است. این فعالیت‏ها در واقع همان خدمات مورد انتظار از یک اکوسیستم کسب‏وکار مبتنی بر گردشگری خلاق گسترونومی هستند که تنها هفت مورد آن در پیاده‏راه سی‏تیر تهران در حال حاضر اجرا می‏شوند و بقیه، نقشۀ ‌راه توسعۀ این پیاده‏راه هستند که یافتۀ اصلی این پژوهش به شمار می‏آیند. از جمله اولویت‏هایی که این نقشۀ ‌راه به آن تأکید دارد، داشتن هماهنگی و هارمونی با بافت تاریخی و فرهنگی محله و پیوند با آن است که اجماع پنل خبرگان را هم به همراه داشت.

کلیدواژه‌ها

عنوان مقاله [English]

From Gastronomy Tourism to Creative and Sustainable Tourism of Gastronomy Case Study: 30 Tir Street Food in Tehran

نویسنده [English]

  • Mehrnoosh Bastenegar
Assistant Professor, Institute for Technology Development, ACECR, Tehran, Iran.
چکیده [English]

Tourism and gastronomy together are as old as tourism and gastronomy. Nowadays the systems of these twins are so developed that they can secure social and economic prosperity and well-being of societies and control environmental hazards by focusing on creativity, local and indigenous art and culture. Such sustainable development depends on innovation and the adoption of innovative approaches in solving civil problems. Although the street food seems to be only a place for slow and strolling tourism at first glance, if the managers and urban planners can support and reinforce the creative and related industries in the creative tourist paradigm, one can hope that the larger local community will find better livability and better prosperity.
In this study, for answering the main question, “what kind of activities should be done on the sidewalks of 30 Tir street in Tehran to be sustainable as a creative gastronomy tourism?”, a qualitative research method is used and by conducting library studies, observing, interviewing and holding the expert panel, performing 77 activities is represented as a response. These activities are in fact the expected services of business ecosystem based on creative gastronomy tourism, only 7 of them are currently running on 30 Tir street in Tehran, and the rest are the road map development of this pedestrian street, which are considered as the main findings of this research. Among the priorities of this roadmap, being in harmony with the historical and cultural textures of the neighborhood and relation with it was associated with the consensus of the expert panels.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Creative Gastronomy Tourism
  • Street Food
  • Tehran’s 30 Tir Pavement Street

مراجع

• اکبری مطلق، مصطفی. (1390). بررسی ابعاد نظریۀ شهر خلاق و تأثیر آن بر توسعۀ شهری پایدار با تأکید بر تجارب جهانی. همایش ملی معماری پایدار و توسعۀ شهری، بوکان: شرکت سازه کویر.
• بابایی همتی، روشن و موسوی، نرجس. (1393). گردشگری خلاق. قم: جوانان موفق.
• بسته‏نگار، مهرنوش؛ حسنی، علی و خاکزار بفرویی، مرتضی. (1396). طراحی مدل مفهومی گردشگری خلاق. گردشگری و توسعه، 6(2)، 81-108.
• بسته‏نگار، مهرنوش. (1397). مدل تحلیل شبکه اجتماعی اکوسیستم گردشگری شهر خلاق گسترونومی، مورد مطالعه رشت. رسالۀ دکتری منتشر نشده. تهران: دانشگده گردشگری دانشگاه علم و فرهنگ.
• حسنی، علی و بسته‏نگار، مهرنوش. (1396). گردشگری خلاق، از تبیین مدل مفهومی تا پایداری اکوسیستم. تهران: انتشارات دانشگاه علم و فرهنگ.
• حاجی‏حسینی، حجت‏الله؛ اشتری، حسن و مهدنژاد، حافظ. (1393). نقش نظریۀ شهر خلاق در پویش اقتصاد فرهنگی و زندگی شهری. ترویج علم، 5(7)، 15-38.
• حاجی‏نوروزی، فتانه؛ جمال آذریه، محمدعلی و ماهوتی، نسترن. (1393). بررسی پتانسیل‏ها و ظرفیت‏های شکل‏گیری گردشگری خلاق و شهر خلاق با استفاده از تکنیک SWOT، نمونة موردی : شهر تبریز (خیابان تربیت). همایش ملی نظریه‏های نوین در معماری و شهرسازی، قزوین: دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین.
• خطیری، خدیجه؛ حسام، رسول؛ رفیعی، نورالدین و علیخانی، نورالله. (1394). نقش و اهمیت سرمایۀ اجتماعی در شهرهای خلاق در مدیریت بحران از دید کارشناسان (مطالعۀ موردی: استان گلستان). دومین کنفرانس بین‏المللی مدیریت، اقتصادی و علوم انسانی، استانبول: مدیران ایده پردازان پایتخت ایلیا.
• رادمند، علی. (1393). گردشگری خلاق در شبکۀ سفرکارت ملی. کارآفرین ناب، 37، 22-32.
• رحیمی، محمد؛ مردعلی، محسن؛ داها الهام و فلاح زاده، عبدالرسول. (1392). شهر خلاق (مبانی نظری و شاخص‏ها). دانش شهر، شمارۀ 196، تهران: مرکز مطالعات و برنامه‏ریزی شهر تهران.
• زرگر، افشین. (1386). نظریۀ هنجاری روابط بین‌الملل در جهان معاصر. سیاست خارجی، 21(3)، 599-636.
• ژیان‏پور، مهدی؛ موحدی، سحر؛ شاهزیدی، مهری و باقری، نفیسه. (1396). درآمدی بر گردشگری خلاق شهر اصفهان. اصفهان: انتشارات سازمان فرهنگی-تفریحی شهرداری اصفهان.
• شهرداری رشت. (1394). پیشنهادیه شهر رشت برای ثبت در شبکه جهانی شهرهای خلاق یونسکو.
• شیخ بیگلو، رعنا. (1394). شهر خلاق اصالت مفهومی-عملکردی در هویت مکانی و تمدن ایران، بازخوانی معاصر در غرب. مجموعه مقالات چهارمین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت، جلد پنجم، تهران: الگوی پیشرفت.
• صادقی، سما؛ شمس‏دهکردی، میلاد و اسماعیلی، اعظم. (1394). شهرخلاق؛ تبیین ماهوی. دومین همایش بین‏المللی و چهارمین همایش ملی معماری، مرمت، شهرسازی و محیط زیست پایدار، همدان: دبیرخانه دائمی همایش.
• عبدلی، اصغر، خلیلی، مونا و سبحانی، نوبخت. (1394). تحلیل فضاهای شهری در شهر خلاق با رویکرد توسعۀ پایدار. دومین همایش بین‏المللی و چهارمین همایش ملی معماری، مرمت، شهرسازی و محیط زیست پایدار، همدان: دبیرخانه دائمی همایش.

• Ashworth, G. & Page, S. J. (2011). Urban tourism research: Recent progress and current paradoxes. Tourism management, 32(1), 1-15.
• Bardone, E., Rattus, K. & Jääts, L. (2013). Creative Commodification of rural life from a performance perspective: A study of two south-east Estonian farm tourism enterprises. Journal of Baltic Studies, 44(2), 205-227.
• Booyens, I. & Rogerson, C. M. (2015). Creative tourism in Cape Town: an innovation perspective. Urban Forum, 26(4), 405-424.
• Chang, L. L., Backman, K.F. & Chih Huang, Y. (2014). Creative tourism: a preliminary examination of creative tourists’ motivation, experience, perceived value and revisit intention. International Journal of Culture, Tourism and Hospitality Research, 8(4), 401-419.
• Fernandez, T. (2010). More than sun, beach and heritage: innovating Mediterranean tourism through creative tourism. Interactions, co-operation, competitiveness and economic development. 2010 RESER Conference papers, Gothenburg, Sweden .
• Fernandes, C. (2011). Cultural planning and creative tourism in an emerging tourist destination. International journal of management cases, 13(3), 629-636.
• Florida, R. (2014). The rise of the creative class--revisited: Revised and expanded. New York: Basic Books.
• Hjalager, A. M. & Richards, G. (Eds.). (2003). Tourism and gastronomy. London: Routledge.
• Hughes, G. (1995). Food, tourism and Scottish heritage. Tourism and Leisure: Towards the Millennium, 1, 109–120.
• Jarábková, J. & Hamada, M. (2012). Creativity and rural tourism. Creative and Knowledge Society, 2(2), 5-15.
• Korez-Vide, R. (2013). Promoting sustainability of tourism by creative tourism development: How far is Slovenia. Innovative issues and approaches in social sciences, 6(1), 77-102.
• Lee, A. H., Wall, G. & Kovacs, J. F. (2015). Creative food clusters and rural development through place branding: Culinary tourism initiatives in Stratford and Muskoka, Ontario, Canada. Journal of rural studies, 39, 133-144.
• Lee, J. & Lee, H. (2015). Deriving strategic priority of policies for creative tourism industry in korea using AHP. Procedia Computer Science, 55, 479-484.
• Munsters, W. (1996). Cultural tourism in Belgium. In G. Richards (Ed.), Cultural tourism in Europe, 109-126, UK: CAB International.
• Nelson, V. (2015). Place reputation: representing Houston, Texas as a creative destination through culinary culture.Tourism Geographies, 17(2), 192-207.
• Ohridska-Olson, R. & Ivanov, S. (2010). Creative tourism business model and its application in Bulgaria. Proceedings of the Black Sea Tourism Forum ‘Cultural Tourism – the Future of Bulgaria’, Varna, Bulgaria. Retrieved from http://culturalrealms.typepad.com/files/creativetourismbm_article_1_lr.pdf.
• Pera, R. (2017). Empowering the new traveller: storytelling as a co-creative behaviour in tourism. Current Issues in Tourism, 20(4), 331-338.
• Pine, B. J. & Gilmore, J. H. (1998). Welcome to the experience economy. Harvard business review, 76, 97-105.
• Rabazauskaite, V. (2015). Revitalisation of public spaces in the context of creative tourism. Creativity Studies, 8(2), 124-133.
• Raymond, C. (2007). Creative tourism New Zealand: The practical challenges of developing creative tourism. In G. Richards & J. Wilson (Eds.), Tourism, creativity and development (145–157). London: Routledge.
• Richards, G. (2014a). Creativity and tourism in the city. Current issues in Tourism, 17(2), 119-144.
• Richards, G. (2014b). The role of gastronomy in tourism development. In Fourth International Congress on Noble Houses: A Heritage for the Future, Arcos de Valdevez, Netherlands: Tilburg University.
• Richards, G. (2012) Food and the tourism experience: major findings and policy orientations. In D. Dodd (Ed.) Food and the Tourism Experience. OECD, Paris, 13-46.
• Richards, G. & Marques, L. (2012). Exploring creative tourism: Editors introduction. Journal of Tourism Consumption and Practice, 4(2), 1–11.
• Richards, G. & Wilson, J. (2008). From cultural tourism to creative tourism (part 1,2,3,4). Arnhem: ATLAS.
• Richards, G. & Wilson, J. (2006). Developing creativity in tourist experiences: A solution to the serial reproduction of culture?. Tourism management, 27(6), 1209-1223.‏
• Sasaki, M. (2010). Urban regeneration through cultural creativity and social inclusion: Rethinking creative city theory through a Japanese case study. Cities, 27, 53-59.‏
• Schulze, G. (2005). Die Erlebnisgesellschaft: Kultursoziologie der Gegenwart. Frankfurt: Campus Verlag.‏
• Singh, T. V. (2004). New horizons in tourism: strange experiences and stranger practices. Wallingford: CABI Publishing.
• Suet Leng, K. & Badarulzaman, N. (2014). Branding George Town world heritage site as city of gastronomy: prospects of creative cities strategy in Penang. International Journal of Culture, Tourism and Hospitality Research, 8(3), 322-332.
• UNESCO Creative Cities Network (2006). Towards Sustainable Strategies for Creative Tourism: Discussion Report of the Planning Meeting for 2008 International Conference on Creative Tourism. New Mexico, USA.
• Yozcu, Ö. K. & Içöz, O. (2010). A model proposal on the use of creative tourism experiences in congress tourism and the congress marketing mix. Special Issue-Número Especial Cities as Creative Spaces for Cultural Tourism Ciudades como espacios creativos para el Turismo Cultural, 8(3), 105.

فایل ها

هم رسانی

ارجاع به این مقاله

آمار