خیابان‌ها و جاده‌ها مسیرهای ارتباطی هستند که دو مکان یا به‌عبارتی‌دیگر اجتماعات انسانی را به هم وصل کرده و پیوند می‌دهند. در تمامی تعاریف مربوط به جاده مفهوم پیوند و ارتباط دادن وجود دارد؛ اما در تاریخ قرن‌ها ساخت جاده‌ها، به همان اندازه که پیوند میان فضاها وجود دارد، ازهم‌گسیختگی نیز دیده می‌شود. با مشخص شدن نقش مخرب جاده‌ها و بزرگراه‌ها در گسیختگی اکولوژیک و زیست بومی مناظر، زمان آن رسیده است که در مورد جاده‌ها و خیابان‌ها بازنگری صورت پذیرد و درباره نقش اصلی جاده به‌عنوان پیونددهنده و نه عناصری که زیستگاه‌های طبیعی و حیات‌وحش را از هم می‌گسلد، دوباره بی اندیشیم. امروز از طراحان و برنامه ریزان انتظار می‌رود تا علاوه بر انتخاب بهترین محل برای احداث جاده‌ها و بزرگراه‌های بین‌شهری، راهکارهای گوناگونی را در طراحی و ساخت آن‌ها در نظر بگیرند. جاده‌ها و بزرگراه‌ها باید عناصری باشند که باعث ایجاد پیوند میان انسان‌ها و حیات‌وحش، فرهنگ و طبیعت می‌شوند. طراحی و برنامه‌ریزی منظر راه یکی از مهم‌ترین وظایف معماران منظر است. نوشتار حاضر با بررسی و تحلیل نمونه‌ها و ایده‌های نوین ارائه‌شده برای دالان‌های اکولوژیک در مسابقه آرک، تأثیر این مؤلفه‌ها در طراحی و برنامه‌ریزی منظر راه و نقش آن‌ها در ایجاد پیوستگی منظرین و اکولوژیک جاده‌ها را مورداشاره قرار می‌دهد.
)