استادیار گروه مطالعات عالی هنر، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
چکیده
از دیرباز تاکنون، در جاى جاى ایران درختانى حضور داشته اند که مردم به آن ها دل بسته و احترام و بزرگداشت این کهن سالان را بر خویش واجب مى شمردند. چه بسیار سروها، چنارها، سدرها و بیدهایى که به سبب قدر و منزلت و تقدسى که در باور مردمان داشته اند، نامورانى را در پاى خود مدفون کرده اند و گاه به یاد این بزرگواران بناهاى یادبود بر پاى داشته اند. این اماکن، درختان و چشمه هاى مجاور آن کم کم به شکل مجموعه هایى براى زیارت و تفریح مردم در آمد که بسیارى از آن ها تاکنون نیز بر جاى و استوارند.