تأملی بر نقش نمادین عناصر طبیعی در شکل‌گیری منظر روستای «کامو». منظر، 12(52)، 28-37.
اِلِرس، اکارت. (1372). ایران: مبنی یک کشورشناسی جغرافیایی. جلد اول. (ترجمۀ محمدتقی رهنمایی). تهران: مؤسسۀ جغرافیایی سحاب.
بهرامی، فرشاد و صابونچی، پریچهر. (1398). رود به‌مثابۀ قدرت؛ نقش رودخانه کامو در شکل‌گیری روستای کامو. هنر و تمدن شرق، 7(24)، 51-58.
تناولی، پرویز. (1377). سفره‌های کامو. تهران: انتشارات یساولی.
جمعه‌پور، محمود. (1393). بومی‌سازی در عرصۀ توسعۀ روستایی و نقش دانش بومی در فرایند آن. دانش‌های بومی ایران، 1(2)، 50-79.
جوافشان ویشکایی، ساسان. (1397). نظام میراث کشاورزی مهم جهانی. تهران: نشر مؤسسۀ پژوهش‌های برنامه‌ریزی، اقتصادکشاورزی و توسعۀ روستایی.
حمیدیان، علیرضا؛ شکاری بادی، علی و امیراحمدی، ابوالقاسم. (1395). بررسی نقش فرم و فرایندهای ژئومورفولوژی دامنه‌های شمالی ارتفاعات کرکس در پراکنش سکونتگاه‌های انسانی. مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، 7(26)، 23-38.
خسروی، سمیه. (1391). توانمندی‌های ژئوتوریسم در توسعۀ روستای ابیانه. اطلاعات جغرافیایی (سپهر)، 21(1-84)، 43-47.
خمر، غلامعلی. (1390). اصول و مبانی جغرافیای شهری. چاپ سوم، تهران: نشر قومس.
خیام، مقصود. (1374). نگرشی به تنگناهای ژئومورفولوژی توسعۀ شهر تبریز. جغرافیا و برنامه‌ریزی، (1)، 91-102.
درخشانی، جهانشاه و محلوجی، حسین. (1383). دانشنامۀ کاشان. کاشان: طبع و نشر و بنیاد فرهنگی کاشان.
رضایی‌مقدم، محمدحسین. (1375). ملاحظات مورفوتکتونیکی و مورفودینامیکی در توسعۀ نواحی مسکونی، مطالعۀ مقایسه‌ای شهرتبریز و شهر جدید سهند. سمینار توسعۀ مسکن، تهران: سازمان مسکن و شهرسازی.
سعیدی، عباس. (1377). توسعۀ پایدار و ناپایداری توسعۀ روستایی. مسکن و محیط روستا (مسکن و انقلاب)، (87)، 17-22.
سلطانی، نبی‌الله و علیقلی‌زاده فیروزجایی، ناصر. (1380). تحلیل رابطۀ بین عوامل طبیعی در الگوی توزیع فضای سکونتگاه‌ها و جمعیت در ناحیۀ بهار- همدان. جهاد، (244 و 245)، 90-98.
سلیمی کوچی، جمیله و ابراهیمی، پیام. (1396). سنجش و ارزیابی مؤلفه‌های کیفیت زندگی در مناطق روستایی: مطالعة موردی بخش کربال، شهرستان شیراز. روستا و توسعه، 3(20)، 17-41.
شهماری اردجانی، رفعت. (1394). جایگاه نقشۀ ژئومورفولوژی در توسعۀ فیزیکی سکونتگاه‌های شهرستان آستارا. مطالعات برنامه‌ریزی سکونتگاه‌های انسانی، 10(30)، 85- 98.
قائدرحمتی، صفر و فاضل، سوگل. (1393). ارزیابی حریم امن شهری در ارتباط با ریسک‌پذیری سکونتگاه‌های شهری استان اصفهان. جغرافیا و توسعه، 12(36)، 123-134.
قبادیان، وحید. (1390). بررسی اقلیمی ابنیه سنتی ایران. تهران: دانشگاه تهران.
گزارش سازمان هواشناسی کاشان. (1398). نمایۀ اقلیمی شهرستان کاشان. تاریخ مراجعه: 01/03/1399. قابل‌دسترس در: http://www.kashanmet.ir/Dorsapax/Data/Sub_13/File/kashan1.pdf
گیاهچی، پانته‌آ؛ عالمی صف اول، پیام؛ جداری عیوضی، جمشید و ثروتی، محمدرضا. (1396). بررسی عوامل مؤثر در تشکیل فرم‌های ژئومرفولوژیکی تودۀ کرکس با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی. نقشه و اطلاعات مکانی گیلان، 2(1)، 25-31.
متولی، حرمت سادات. (1397). کامو و چوگان بهشتی در دل کویر کاشان/ شهری نزدیک ستاره‌ها در قلب بافت مرکزی ایران . تاریخ مراجعه: 11/01/1399. قابل دسترس در: https://www.yjc.ir/fa/news/6785555/.
مخدوم، مجید. (1390). شالودۀ آمایش سرزمین. چاپ دوازدهم، تهران: دانشگاه تهران.
منصوری، سید امیر و حبیبی، امین. (1389). تبیین و ارزیابی مؤلفه‌های مؤثر بر ارتقای نقش منظر در پایداری محیط. باغ نظر، 7(15)، 63ـ78.
نجف‌زاده، مرتضی. (1396). شهر کامو و چوگان کاشان. تاریخ مراجعه: 11/01/1399. قابل‌دسترس در: https://www.tasnimnews.com/fa/news/1396/03/20
نسل فردا. (1394). کامو و چوگان؛ اینجا آبی‌ترین آسمان ایران است. تاریخ مراجعه: 01/12/1398. قابل‌دسترس در: http://www.asrepooya.com/apnb/data/magMagPdf/9406/24g/nf13940624.pdf
نظریان، اصغر؛ کریمی، ببراز و روشنی، احمد. (1388). ارزیابی توسعۀ فیزیکی شهر شیراز با تأکید بر عوامل طبیعی. چشم‌انداز زاگرس، 1(1)، 5-18.
نظریان، اصغر. (1390). جغرافیای شهری ایران. چاپ دوازدهم، تهران: دانشگاه پیام نور.
نیکوهمت، احمد. (1358). زلزله‌های تاریخی کاشان. وحید، (260 و 261)، 62-65.
یمانی، مجتبی؛ جداری عیوضی، جمشید و گورابی، ابوالقاسم. (1386). شواهد ژئومورفولوژیکی مرزهای یخچالی در دامنه‌های کرکس. مدرس علوم انسانی-برنامه‌ریزی و آمایش فضا، 11(1)، 207-228.
Ackoff, R. L. (1999). Ackoff’s best. New York: John Wiley & Sons.
Barrera-Bassols, N. & Zinck, J. A. (2003). Ethnopedology: A worldview on the soil knowledge of local people. Geoderma, 111 (3–4), 171– 195.
Barrera-Bassols, N. & Toledo, V. M. (2005). Ethnoecology of the Yucatec Maya: Symbolism, Knowledge and Management of Natural Resources. Journal of Latin American Geography, 4(1), 9-41.
Bellinger, G., Castro, D. & Mills, A. (2004). Data, information, knowledge, and wisdom. Retrieved November 30, 2020, from https://www.systems-thinking.org/dikw/dikw.htm
Berkes, F. (2008). Sacred ecology. (2nd ed.). New York and London: Routledge.
Berkes, F. & Kislalioglu Berkes, M. K. (2009). Ecological complexity, fuzzy logic, and holism in indigenous knowledge. Futures, 41(1), 6–12.
Berkes, F. (2012). Sacred ecology: Traditional ecological knowledge and resource management. (3nd ed.). New York: Routledge.
Canter, D. (1977). The facets of place. In G. T. Moore, & R. W. Marans (Eds.), Advances in environment, behavior and design, Volume 4. The integration of theory, research, methods and utilization. New York: Plenum Press.
Chambers, R. (1987). Sustainable livelihoods, environment and development: putting poor rural people first. IDS Discussion Papers 240. IDS, Brighton.
Costanza, R., de Groot, R., Braat, L., Kubiszewski, I., Fioramonti, L., Sutton, P. ... Grasso, M. (2017). Twenty years of ecosystem services: How far have we come and how far do we still need to go? Ecosystem Services, 28, 1–16.
Gadgil, M., Berkes, F. & Folke, C. (1993). Indigenous knowledge for biodiversity conservation. Ambio, 22(2–3), 151–156.
Gunderson, L. H. & Holling, C. S. (Eds.). (2002). Panarchy: understanding transformations in human and natural systems. Washington, DC: Island Press.
Liu, J., Dietz, T., Carpenter, S. R., Folke, C., Alberti, M., Redman, C.L. ... Taylor, W. (2007). Coupled human and natural systems. Journal of Human Environment, 36(8), 639–649.
Liu, J. G., Hull, V., Ouyang, Z. Y. & Zhang, H. M. (2016). Future directions for coupled human and natural systems research. New York: Oxford University Press.
Mamat, A., Shi, P., Zhao, G. J., Yan, F. & Xue, G. L. (2012). Evaluations of living environment suitability of Hotan Prefecture in Xinjiang based on GIS. Arid Land Geography, 35, 847–855.
Pitzl, G. R. (2004). Encyclopedia of human geography. Westport, CT: Greenwood.
Singh, R. K., Pretty, J. & Pilgrim, S. (2010). Traditional Knowledge and Biocultural Diversity: Learning from Tribal Communities for Sustainable Development in Northeast India. Journal of Environmental Planning and Management, 53(4), 511–533.
Song, F., Yang, X. & Wu, F. (2019). Suitable pattern of the natural environment of human settlements in the lower reaches of the Yangtze River. Atmosphere, 10, 200.
Toledo, V. M. (2002). Ethnoecology: A conceptual framework for the study of indigenous knowledge on nature. In J. R. Stepp, E. S.Wyndham, R. Zarger (Eds.), Ethnobiology and Biocultural Diversity. International Society of Ethnobiology. USA: University of Georgia Press.
Turnbull, D. (1997). Reframing science and other local knowledge traditions. Futures, 29(6), 551–562.
Wang, R. S., Li, F., Hu, D. & Li, B. L. (2011). Understanding eco-complexity: Social-Economic-Natural Complex Ecosystem approach. Ecological Complexity, 8(1), 15–29.
Xie, X. Y., Zeng, X. & Li, J. (2014). Evaluation of nature suitability for human settlement in Chongqing. Resources and Environment in the Yangtze Basin, 23, 1351–1359.
Zheng, S., Han, B., Wang, D. & Ouyang, Z. (2018). Ecological wisdom and inspiration underlying the planning and construction of ancient human settlements: Case Study of Hongcun UNESCO World Heritage Site in China. Sustainability, 10(5), 1-19.
)