%0 Journal Article %T دیالکتیک هنر و شهر %J منظر %I پژوهشکدۀ هنر، معماری و شهرسازی نظر %Z 2008-7446 %A زندی, مرجان %D 2010 %\ 02/01/2010 %V 1 %N 4 %P 54-57 %! دیالکتیک هنر و شهر %K دیوارنگاره %K نقاشی دیواری %K هنر شهری %K رسانه جمعی %K هویت جمعی %R %X شهروند تحت سلطه بوروکراسی و سازمان‌های پیچیده زندگی مدرن، سندیت  (authenticity) خود را گم می‌کند و در جریان بازیابی خود هم به دنبال نمود  (appearance) و هم شبه‌رخدادها(pseudo-events)  می‌گردد. این مسئله که معماری و معماری منظر قابلیت پذیرش ساختاری روایی و داستان‌گونه را داشته باشد، مورد تردید است. در طراحی منظر می‌توان از جای گشت‌ها و ترکیب‌های بی‌شماری استفاده کرد، اما نمی‌توان این روایت فراتر از داستان را به گونه‌ای خطی جهت‌دهی کرد. هنر شهری(public art, urban art)  به طور عام و «دیوارنگاره شهری» به عنوان مصداقی از آن، عینیتی مولد است که توانایی خلق کیفیت روایت‌گری خطی و تداعی‌گری را - که ضامن سرزندگی و حس تعلق شهروند است - داراست. نوعی خوانش بینامتنی میان ادبیات، معماری، منظر شهری، فرهنگ فولکلور، هنرهای تجسمی و ... است که می‌تواند مرز میان فرهنگ و زندگی را کمرنگ کند. %U http://www.manzar-sj.com/article_293_a2d084978e697b6d09c595b64daf2511.pdf