موضوع منظر شهری و ارتباط آن با اسناد توسعه شهرها در ایران دارای دو وجه متفاوت است. اول آنکه اصولاً اسناد توسعه شهری در ایران کمترین ارتباط را با ماهیت فعلی شهرسازی در جهان دارند و کهنگی و ناکارامدی چارچوبهای نظری و روششناسانه آنها باعث میشود که عنوان کردن هرگونه بحث جدیدی در این حوزه در ایران کاملاً بیثمر بماند. از سوی دیگر، حداقل در عرصه مباحث ترقیجویانه و اصلاحطلبانه در مباحث شهرسازی در ایران، متخصصان شهرسازی چارهای جز مطرح نمودن تجربیات جدید در حوزه علم شهرسازی و بر پایه یافتههای علمی ندارند، زیرا این بخشی از رسالت علمیحرفهای آنها محسوب میشود.