توسعه شهری در اغلب کشورهای جهان به ویژه کشورهای در حال توسعه، محیط شهری و فضاهای عمومی را به حالت معلق و آشفته نگه می‌دارد تاحدی که مشکلات اقتصادی و اجتماعی هر کشور، نحوه سیاست‌گذاری در محیط‌های شهری را متفاوت کرده است. شهر به عنوان قلمرو زندگی جمعی و با دامنه مطالعاتی متعدد، همواره محل تأمل اندیشمندان و برنامه‌ریزان بوده است. در شهرسازی نوین، نقش رنگ و نحوه مصرف مصالح رنگی و ضوابط مختص آن، جزء مقوله‌های مطالعاتی اغلب جامعه‌های توسعه‌یافته است و منشورهای متفاوتی جهت آرایش سیمای بصری و همچنین سیمای روحی ـ روانی شهرهای این کشورها به وجود آمده است. در اثر گسترش محیط شهری و توسعه ابعاد مختلف آن چه از نظر فیزیکی و چه از نظر مناسبات اجتماعی، شرایط چنان صدق می‌کند که برای ایجاد یک تعادل در محیط و کسب یک بهداشت سالم روحی ـ روانی در فضاهای شهری، به مقوله رنگ و نقش آن در دامنه شهرسازی پرداخته شود و با به دست آوردن منشوری ویژه و مختص با ساختار فیزیکی هر شهر، امکان توسعه‌ای پایدار را به وجود آورد.
)