پارادوکس دانه‌درشت‌ها

نویسنده

استادیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران

چکیده

در بافت های شهری اراضی بزرگی به صورت بایر یا دارای کاربری واحد وجود دارد که در طی دوران شکل گیری شهر به شکل یک دانۀ درشت در میان بافت متراکم اطراف دیده می‌شود. این اراضی به دلیل ماهیت یکپارچه و غیر قابل نفوذ خود اجازۀ سرایت شبکه‌راه‌های شهری و پدید‌آمدن کاربری‌های گوناگون، مانند آنچه در بقیه شهر رخ داده، را به بافت شهری نمی دهند. در نتیجه در میان بافت متعارف شهری، که دارای دانه بندی همگن و خرد است، دانه های درشتی پدید می آید که نقش مهمی در ادراک شهروندان، کارکرد و منظر شهر و همچنین روابط اجتماعی ساکنان محدوده خود دارد؛ دانه درشت‌ها اغلب با دیواری صلب و طولانی خود را از محیط جدا می کنند، معابر منتهی به آنها بن بست است، از نظر ادراکی به قلعه های رازآمیزی می ماند که جز خواص کسی به آنها راه ندارد، در برابر همۀ تحولات شهر غیر قابل انعطاف است، با اطراف خود تعامل ندارد و بسیاری صفات دیگر که از آنها یک گونۀ خاص شهری را پدید می آورد.
 
 
-

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

-

نویسنده [English]

  • Seyed-Amir Mansouri
چکیده [English]

-

کلیدواژه‌ها [English]

  • -